انواع گیرشها و فاصله دستها در حرکت بارفیکس;
شنبه, ۱۸ فروردين ۱۴۰۳، ۱۰:۲۸ ق.ظ
انتخاب نوع گیرش و فاصله دستها در حرکت بارفیکس، نقشی کلیدی در درگیر کردن عضلات مختلف و افزایش تنوع تمرینات ایفا میکند.
در اینجا، به بررسی انواع گیرشها و فاصله دستها در حرکت بارفیکس میپردازیم:
1. گیرش رو به جلو (Overhand Grip):
- مناسب برای: عضلات پشت بازو، عضلات ذوزنقهای، عضلات کول
- فاصله دستها: بیشتر از عرض شانه
- مزایا: درگیر کردن بیشتر عضلات پشت بازو
- معایب: فشار بیشتر بر مچ دستها
2. گیرش رو به عقب (Underhand Grip):
- مناسب برای: عضلات جلوبازو، عضلات زیربغل، عضلات دوسر بازویی
- فاصله دستها: کمتر از عرض شانه
- مزایا: درگیر کردن بیشتر عضلات جلوبازو و زیربغل
- معایب: فشار بیشتر بر شانهها
3. گیرش خنثی (Neutral Grip):
- مناسب برای: عضلات پشت بازو، عضلات زیربغل، عضلات دوسر بازویی
- فاصله دستها: به اندازه عرض شانه
- مزایا: درگیر کردن متعادل عضلات پشت بازو، جلوبازو و زیربغل
- معایب: فشار کمتر بر عضلات خاص
4. گیرش مچ پا:
- مناسب برای: افزایش دشواری حرکت بارفیکس
- فاصله دستها: به اندازه عرض شانه
- مزایا: افزایش چالش و درگیر کردن عضلات شکم
- معایب: نیاز به قدرت و انعطافپذیری بالا
نکاتی در خصوص انتخاب گیرش و فاصله دستها:
- نوع گیرش و فاصله دستها را بر اساس اهداف تمرینی خود انتخاب کنید.
- در ابتدای کار، از گیرش رو به جلو با فاصله دستها به اندازه عرض شانه استفاده کنید.
- به تدریج، تنوع را در تمرینات خود ایجاد کنید و از انواع مختلف گیرش و فاصله دستها استفاده کنید.
- به بدن خود گوش دهید و از حرکات ناگهانی و آسیبزا خودداری کنید.
عضلات اصلی در حرکت بارفیکس:
- عضلات پشت بازو: عضله پشتی بزرگ، عضله پشتی کوچک، عضله Teres Major
- عضلات جلوبازو: عضله دوسر بازویی
- عضلات زیربغل: عضله Latissimus Dorsi، عضله Teres Minor
- عضلات ذوزنقهای: عضله ذوزنقهای بالایی، عضله ذوزنقهای میانی، عضله ذوزنقهای پایینی
- عضلات کول: عضله Deltoid
با انتخاب نوع گیرش و فاصله دستها، میتوانید به طور متمرکز بر روی عضلات مختلف تمرکز کنید و به تناسب اندام و قدرت عضلانی خود دست پیدا کنید.
موفق باشید!
اکرم زراعتکار(مربی برتر بانوان)
09377447683
- ۰۳/۰۱/۱۸